De trekvissen hebben in Nederland de laatste jaren echter het tij weer een beetje mee; de nationale en internationale overheden nemen steeds meer maatregelen om trekvissen de ruimte te geven. De vele maatregelen die zijn genomen in het stroomgebied, zoals het aanleggen van vispassages, herstel van paaiplaatsen en uitzetprogramma’s (o.a. voor zalm en elft) hebben echter nog niet geleid tot herstel van de populaties.
Eén van de belangrijkste oorzaken is dat de ‘voordeur’ (de Haringvlietsluizen) nog gesloten zijn en dat het estuarium niet functioneert als doortrek-, verblijf- en opgroeigebied voor trekvissoorten als zalm, fint en spiering en mariene soorten die opgroeien in de overgang van zoet naar zout water. Met het op een Kier zetten van de Haringvlietsluizen vanaf 2018, ontstaan er nieuwe perspectieven voor deze soorten. Om de kansen te benutten, is het van belang dat het potentiële herstel van vissoorten, eenmaal terug in het Haringvliet, niet wordt geremd door visserij-activiteiten. Kroes Consultancy heeft samen met Bart Reeze Water en Ecologie in opdracht van het Wereld Natuur Fonds de invloed van de visserij op trekvissen rond de Kier onderzocht en advies gegeven welke maatregelen het meest effectief zijn voor de bescherming van trekvissen tegen de negatieve gevolgen van de visserij.
